Goedemiddag lezers…


Ruurlo – Het wordt steeds later licht. En omdat ik nooit de wekker zet, ben ik ter oriëntatie op de tijd afhankelijk van de natuur. In de zomer beginnen de gevederden te kwetteren en piepen, juist voor de zonsopgang. Heel gek dat je die aankondigingen in de herfst niet meer hoort. Waar reageren de vogels eigenlijk op? Mijn leermeester wist dat in De Oorlog de vogels nog maar zelden te horen waren, alsof ze niet meer vrolijk konden worden sinds al die wreedheid en onmenselijkheid het land had overspoeld.
 
Toch heb ik nu al een poosje weer een peilmoment van de aanbrekende dageraad. Het signaal wordt gegeven door de Uil die ongeveer een uur voordat het licht wordt zijn wat naargeestig oe-hoeeee! in de belendende Eikenboom zit te orakelen. Gelukkig vliegt het beest daarna meestal steeds verder het bos in en kan ik mij nog even omdraaien.
 
Het moet wel ónze Uil zijn, want de Uilenclub heeft in het voorjaar bij de paardenbak een kast opgehangen en later vier eieren geteld. De Uilenman had verlekkerd in de paardenweide rondgekeken waar verse paardenbolussen dampten. Daar houden Uilen van, want ze zijn gek op de Mestkever, had de Uilenman gedoceerd. Eigenlijk zouden mensen ook dagelijks zo’n stuk paardenpoep moeten eten. Dan zouden ze resistenter worden tegen allerlei ziekten, want de paardenvijgen bevatten allerlei antistoffen, had de Uilenman verteld. En we moesten ook niet alsmaar onze handen wassen. We werden met z’n allen veel te clean en daardoor niet bestand tegen allerlei bacteriën en virussen.
 
U begrijpt dat ik niet aan het verzoek van de dokter heb voldaan om twee anti-griepprikken te komen halen. Er is elk jaar wel griep of een griepperiode, soms zelfs wel een EPIDEMIE! Alleen heeft de griep dit jaar een naam gekregen: De Mexicaanse. Dat de griep vorig jaar mogelijk uit Honduras of Malta kwam is nooit vastgesteld. Gelukkig niet uit Hong Kong, want toentertijd betrof het écht een heftige influenza. Gek genoeg waren er toen geen prikrondes voor de potentiele slachtoffers onder zuigelingen, hun ouders, broertjes en zusjes, de senioren en vele risicogroepen.
 
Enfin, ik heb de door mij geweigerde vaccinatie ter beschikking gesteld aan een hulpverlener die veel met mensen in aanraking komt en beroepshalve méér gemist zou worden dan een profvoetballer die – vanwege het voetbalgeweld – momenteel voor lege tribunes een balletje trapt. Sinds de griephysterie eet ik elke dag een stukje van onderstaande taart.
 

(Post Scriptum: Ilja Jansen, die RuurloVandaag altijd zo gul van natuurfoto’s voorziet heeft nu een eigen Torenvalkkast . (zie foto boven). Geen idee of deze vogels ook gevoelig zijn voor de morgenstond.